Afgelopen dondedag ochtend ontdekte ik dat ik mijn pandora armband kwijt was, nou ja kwijt, ik kon hem even niet vinden. Maar omdat ik op het punt stond om richting station te gaan had ik ook geen tijd om te zoeken. Donderdag had ik een heerlijke dag in Amsterdam met K en I. We hebben geshopt en lekker geluncht, maar het blijft toch steeds in een hoekje van je hoofd zitten waar is die armband gebleven.
Vrijdag ochtend ben ik een zoek actie begonnen, eerst onze slaapkamer op de kop want dat leek de meest logische plek. Kastjes van de muur, lades leeg. Maar niks, ik hield er wel een opgeruimde kamer aan over, dat dan wel weer. Maar geen armband. Alle zakken van broeken en jasjes doorgespit, nog steeds niks. Ik heb zelfs de pomp van de wasmachine leeggehaald. En toen kreeg ik opeens een idee, misschien dat hij tussen de kussens van de bank was gegleden. En laat dat nou het het briljante idee zijn. Hij zat daar inderdaad. ik ben helemaal opgelucht. Want hoe chaotisch ik ook af en toe kan zijn, dit ssort dingen ben ik toch nooit echt kwijt. En dat was deze keer dus ook weer het geval.
5 opmerkingen:
Well, I am glad you found your bracelet. The other morning I was driving up to the gate at our military base and couldn't find my identification so I couldn't get to work. I had to drive back home, call a friend to watch my hallway and dump my purse. (It wasn't there.) Then I went through pants pockets and finally found it in a raincoat I had worn on Election Day. I used the card to vote.
I love happy endings.
pff gelukkig heb je hem gevonden zeg..balen als je hem echt kwijt zou zijn.
ow dat klinkt als mij als ik iets kwijt ben, het ligt op de stomste plaatsen...
maar fijn dat je hem weer gevondent hebt
fijn dat je hem weer hebt gevonden.
Ik zie helemaal voor me hoe je als een bezetene aan het zoeken was.
Zo ben ik mijn trouwring jaren geleden kwijtgeraakt, maar helaas nooit terug gevonden.
(he wel een nieuwe hoor).
Groetjes Miranda
Gelukkig maar Rieni!
Groetjes,
Arja
Een reactie posten