Aan de wandel gaan is iets wat ik niet veel gedaan heb de laatste tijd. het weer zit tegen, mijn knieën willen niet, en mijn ritme is totaal over hoop sinds Kees niet meer werkt. En dat ligt niet aan hem, maar veel meer aan mij. Ik moest echt wennen aan de nieuwe situatie, en dat ging ook veel langzamer als dat ik gedacht had. Gelukkig begint het allemaal weer op zijn plek te vallen, en keert de rust (vooral in mijn hoofd) weer terug.
Dus vandaag, 1 het was mooi weer, 2 geen pijn, en 3 de rust, dus lekker even op de dijk wezen kijken. Vandaar wandel je zo de duinen in in, dus ook daar nog even gekeken. Dus vanaf nu gewoon mezelf vaker bij kop en kont pakken, en hup, naar buiten :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten