er tussen uit...

We zijn er even tussen uit, en nu maar proberen of ik mijn hoofd ook een beetje leeg krijg. Ik ben nog erg met mijn vader bezig merk ik, terwijl ik niets aan zijn of mijn situatie kan veranderen. En eigenlijk gaat het best redelijk met hem, maar zo'n verhuizing op je 86ste valt niet mee, en dat merken we aan alles. Vandaag dus maar even gebeld vanuit Luxemburg. Onze eerste stop. Ik moet echt even rustig aan doen, want mijn lijf wil nog steeds niet erg. Ik val ook steeds maar in slaap, echt niet normaal meer. Hopelijk wordt het allemaal wat rustiger, en ga ik me wat beter voelen. het is de bedoeling dat we dinsdag verder trekken want dan gaat het hier regenen, en daar houd ik niet echt van. Ik ben en blijf een mooi weer campeerder.
Foto's heb ik nog niet, misschien morgen.