maandag 2 januari 2017

Tja...

Waar zal ik eens  beginnen, ja bij het begin natuurlijk, maar dat is ook even lastig. Dan komt hier maar meteen de bom, ik heb borstkanker. Afgelopen maand 6 december moest ik voor het bevolking onderzoek naar de "bus". vrouwen van boven de 50 weten allemaal waar ik het over heb. En ik heb geen moment gedacht dat het fout zou zijn. Maar helaas ik werd 13 december door de huisarts gebeld met de mededeling dat ik een afspraak moest maken omdat er op de foto een afwijking was te zien. Ik kan je vertellen dat dit inslaat als een bom. De wereld staat stil ook al heb je nog hoop dat er misschien iets onschuldigs te zien is. De volgende dag kon ik meteen in het ziekenhuis terecht en daar werd ik al snel uit de droom geholpen, 95% zeker, borstkanker.
Dan reken je echt niet meer op die 5%. Dus na een mammografie een echo en een biopsie gingen we huiswaarts waar het allemaal nog wel in moest zinken, wat heb ik een tranen vergoten. Eigenlijk zou ik de maandag erop de uitslag krijgen, maar omdat er niet genoeg cellen meegekomen waren moest het over. Dus ik weer heen, en man wat was ik boos, en dat hebben ze geweten ook.
Nu weer opnieuw afwachten en hopen dat ik voor de kerst nog uitslag zou krijgen.
En dat is gelukkig gelukt. Donderdag 22 december werd het allemaal officieel en kon de datum voor de operatie doorgaan, 28 december.
Ik zal/zit in een soort achtbaan waar je niet uit kunt. Zo ben je gewoon jezelf en zo ben je kanker patiënt, het is lastig te bevatten allemaal.
Dinsdag 27 december naar het ziekenhuis in Alkmaar voor 2 nucleaire injecties en woensdag 28 december de operatie. De tumor is verwijderd en een klier onder mijn arm, de poortwachterklier, die gaan ze samen met de tumor onderzoeken. Dat is nodig om het verder traject uit te kunnen zetten, krijg ik chemo of niet, hormoonkuur of niet enz. Ik ga in ieder geval bestraalt worden.

Inmiddels is het 2 januari en lijkt het allemaal al weer lang geleden maar dat is het natuurlijk niet, 5 dagen geleden was de operatie en ik heb nog wel wat pijn, vooral onder mijn arm voelt het niet fijn. Er is steeds een ophoping van vocht en dat is vervelend. Maar daar wordt donderdag naar gekeken. of als het nodig is eerder. We krijgen dan ook de uitslag van de onderzoeken, dus we moeten nog even geduld hebben.

Het was een rare december maand, rare kerstdagen en ook oud en nieuw viel niet mee. Maar we gaan ervoor en hopelijk komt het allemaal goed.

Hier nog wat foto's van het Amsterdam light festival, we zijn toch maar geweest, het leven gaat immers wel door. Ik heb niet alles gezien, maar dat ga ik dan komende december maar weer doen.






2 opmerkingen:

Margot zei

Wauw Rieni, ik open nietsvermoedend je blog.... heftig zeg! Veel sterkte de komende tijd, ik hoop op een voorspoedig herstel! Dikke knuffel.

Jacqueline DH zei

Lieve Rieni, ik schrik er van. Ik ken zo goed het gevoel van in een film te zitten die over iemand anders gaat. Dat alles gebeurt in een sneltreinvaart en je geen grip meer hebt op je eigen leven. Maar meis: het is zo goed te behandelen, we wonen in een land waar de zorg super is geregeld. Maar het is wel knokken de komende tijd. Maar dat kun je, je bent sterke en hebt volgens mij een fijn gezin die je kan steunen. Ik wens je heel veel kracht en zal duimen voor goede uitslagen. En onthoud: het gaat voorbij. Ik mocht mijn 5 jaar kankervrij feestje vieren in oktober. Die mijlpaal ga jij ook halen!
Xxxx
Jacqueline

oktober

Inmiddels is het 15 oktober, en wat heb ik de laatste weken gedaan. We zijn voor het Alkmaars ontzet met twee schepen naar Alkmaar geweest. ...