Al een paar weken niet geblogd, maar we hebben dan ook een paar vreselijke weken achter de rug. Donderdag 9 maart had ik de eerst chemo, en dat hebben we geweten. Ik had al meteen een allergische reactie op een van de 3 vloeistoffen. Dus Tavegil erin, alles stop en later rustig aan verder. Maar fijn is het niet, een hele droge mond, tintelende tong en ook een tong die drie keer zo dik aanvoelde.
Daarna gewoon volgens plan naar huis. Maar wat werd ik ziek. Maar omdat je niet weet wat je kunt verwachten neem je aan dat alles er bij hoort. Maar dat was niet zo, tenminste daar kwamen we later achter. De maandag erop, heb ik vermoedelijk een epileptisch insult gehad. Ik ben hier met een gierende ambulance weggehaald, nadat ik eerst door de brandweer van boven was gehaald. Ze waren bang dat ik uitzaaiingen in het hoofd zou hebben. Gelukkig is dat niet het geval, maar spannend was het wel allemaal. Woensdag mocht ik weer naar huis, maar vrijdag was ik alweer terug en nu op de afdeling oncologie. Mijn hele lijf was in protest, en wat was ik ziek. Mijn darmen waren helemaal stil gevallen. Ik ben echt dagen ziek geweest, ik hield niets binnen en zelfs drinken was een dram. Gelukkig begon ik op een gegeven moment toch op te knappen en ben ik afgelopen vrijdag weer thuis gekomen na een opname van een week.
2 opmerkingen:
Wat heftig Rieni! Hoe nu verder? Want ik neem aan dat de chemokuren wel een vervolg moeten krijgen, een ander soort misschien?
Jeetje wat heftig.... Maar inderdaad..hoe nu verder?
Heel veel sterkte!
Een reactie posten